BEN KENDİME KIYAMIYORUM

Bilinmezlik, kargaşa, cevaplanmayan sorular…beynim  müthiş bir karışıklığa gebe kalmıştı yine. Bilinmezlik vardır her zaman kimi zaman denizin kuytu köşelerinde kimi zaman dağ yamaçlarında kimi zaman ise insanın duygu ve düşüncelerinde. Evet hep vardır akıllarda cevapsız sorular. Ne kadar rüzgarlarla gönderip, cevap bulmak istesem de gidenler hep sevdiklerim oldu. Belki de aslında hiç sahip olamamıştım onlara. Sevmiş miydim gerçekten onları. Sevsem gönderebilir miydim bir toz bulutuyla. Belki de sadece bir sahiplenmeydi benimkisi. Sevgi üçgenine sokmaya çalıştığım bir hiçtiler belki de. Geceleri hep olmayacak dualara el  açıp amin derdim. Ellerim değil bedenim titrerdi çoğu zaman. Hayallerim ve umutlarım kül olur uçardı sağa sola. Bile bile atardım bedenimi kapkaranlık çukurlara. Ve sabahı mutsuz bir geceden arta kalan acılar selamlardı. Odamın penceresinden süzülen ışıkla buluşurken gözlerim, kulaklarımsa mutsuzluğun çığlıklarıyla boğuşur dururdu. Sonra gözlerimi kapatıp huzuru hayal etmeye kalktığımda sevincin ve mutluluğun rotasını kaybedip yok olduğunu görürdüm. Şimdi gözlerim yeni damlaları doğururken; çığlıklar, yakarışlar, isyanlar yükselmeye başlıyor. Tüm acılar boğazımda düğümlenip yutkunamadığımda çaresizliğimi yok etmeye karar veriyorum. Ama mümkün mü bu? Mahkumuyum yaşam denen zindanın. Hiç olmadığım insanlar olsam kurtulur muyum? Onlar gibi olsam özgürlüğüme kavuşur muyum? 

 Şimdi dinlediğim şarkılar olmaya karar verdim ama her dinlediğim şarkı arttırdı hüznümü. Gözyaşlarımda bulmaya çalıştım kendimi bir süre sonra azgın sulara döndü. Vurdumduymaz olamaya her şeyi unutmaya çalıştım unutamadım. Şuursuz yaşamaya karar verip aklımı bir ipe bağlayıp asmak istedim başaramadım. Her şey boşaydı olmayacağını anladığımda dönüp sırtımı hayata teslimiyet bayraklarını indirdim. Oysa durmak istemiyorum yada başka sokaklarda kaybolmak bana göre değil. Tuzlu gözyaşlarımın tadına bakmaktan yoruldum .Uyuyan bedenim irkildi şimdi ve eminim ki bu aldığım kararların en tazesi..Yaşadıklarımdan utanmıyorum ben huzura ve aydınlığa kürek çekiyorum. Çünkü ; BEN KENDİME KIYAMIYORUM…..